Senioren vertellen over doorstromen op de woningmarkt

Schaarste aan woningen zorgt voor een toenemende druk op de woningmarkt. Tegelijkertijd wordt van senioren verwacht dat ze langer zelfstandig thuis wonen. Vaak passen senioren hun huidige woning aan, zodat zij hier kunnen blijven wonen wanneer gezondheidsproblemen optreden. Een alternatief is verhuizen naar een geschikte woning én woonomgeving. De woning die zij achterlaten, komt hierdoor beschikbaar voor anderen. Het stimuleren van deze doorstroming draagt dus bij aan het passender wonen van senioren én helpt bij de aanpak van de woningmarktproblematiek. Henny vertelt haar verhaal over haar verhuizing.

Nadat een bevriende buurvrouw verhuisde, liet ook Henny haar vertrouwde woonomgeving achter. “Toen de buurt minder gezellig werd, was het voor mij een geschikt moment om te verhuizen.” Al redelijk snel kwam een woning vrij en verhuisde Henny naar een ruim appartement met prachtig uitzicht. Langzamerhand begint Henny te wennen aan haar nieuwe woning: “Als gevolg van routine begint dit appartement steeds meer als thuis te voelen.”

Een juist moment om te vertrekken

Nadat veel senioren uit haar wijk wegtrokken en daarmee ook het sociale netwerk in de straat langzaam kleiner werd, verhuisde ook Henny’s overbuurvrouw, waarmee ze een hechte band had. Ze hielden elkaar in de gaten en letten op elkaar. Het vertrek van de overbuurvrouw zette Henny aan het denken: “Zal ik dit zelf ook niet doen, moet ik ook niet gaan, misschien zit er wel iets in.” Henny dacht al langer over verhuizen, maar wilde op het juiste moment de stap maken: “Niet te vroeg, maar ook niet te laat. Je wilt zelf de regie houden.”

Aan het begin van haar zoektocht nam Henny contact op met Laurentius. Hier stond ze al 17 jaar ingeschreven, omdat ze toentertijd met haar man besloot om alvast na te denken over hun oude dag: “Als we ons nu niet inschrijven, is er straks geen aanbod”, was de gedachte.

Het – voornamelijk telefonische – contact met de verhuurmakelaar verliep over het algemeen goed. Zij gaf in eerste instantie aan dat het lang zou duren om een geschikte woning te vinden. Henny wilde namelijk graag een tweekamerwoning met genoeg licht en grote ramen. Toen er een woning in het complex van haar voorkeur vrijkwam, ging het opeens snel. “Een vriendin van mij woonde al in dit complex. Er worden veel feestjes georganiseerd en het is er levendig. Hier zag ik mijzelf wel wonen”, aldus Henny.

Verhuizen zonder zorgen

De woning die Henny achterliet, bouwde ze 56 jaar geleden samen met haar man. Zij woonden hier al die tijd met veel plezier en tevredenheid. Helaas overleed Henny’s man tien jaar geleden. “Door de vele mooie herinneringen en momenten in het huis was afscheid nemen moeilijk. We hebben daar zoveel meegemaakt”, vertelt Henny.

Ondanks het moeilijke afscheid verliep de verhuizing heel soepel. Henny’s kinderen ontzorgden haar volledig: “Ik moest van mijn kinderen drie dagen uit huis. Ik had van te voren een plan en een tekening gemaakt van hoe ik alles precies ingericht wilde hebben.” Zo geschiedde. Henny was totaal overdonderd door het eindresultaat: “Het was helemaal af. De kinderen hadden zelfs mijn klerenkast netjes opgeruimd en ingedeeld op kleur.”

Zoals het klokje thuis tikt…

Henny is zeer tevreden met haar ruime, lichte hoekwoning. Met twee balkons is haar woning één van de grootste in het seniorencomplex. Ze zit het liefst met een kop koffie op haar favoriete plek in huis: een knus hoekje, waar de stoel van haar echtgenoot een mooi plekje heeft. De stoel wordt vergezeld door een altijd verse bos bloemen en een schilderij dat Henny zelf schilderde.

Het pronkstuk van de woonkamer is absoluut haar antieke klok. Toen deze klok een mooi plekje aan de muur kreeg, begon Henny zich meer thuis te voelen: “Toen mijn kleinzoon het tikken van de klok hoorde, voelde het voor hem echt aan als het huis van oma. Ik denk dat hij wel gelijk heeft. De klok maakt mijn woning compleet.” Ook de bewoners van het complex geven haar een nostalgisch gevoel. Veel van hen kent ze uit haar jeugd: “Ik ben hier dichtbij opgegroeid en deze mensen doen me denken aan mijn fijne kindertijd.”

Henny is ook erg te spreken over haar nieuwe woonomgeving die uitermate geschikt is voor een mooie wandeling. In het winkelcentrum in de buurt doet ze vaak samen met haar kinderen boodschappen. Henny vertelt dat de omgeving van het seniorencomplex lijkt op de woonwijk waar ze eerder woonde: “Ik heb het gevoel dat je in een wijk zit en niet op een eilandje. Dit is precies wat ik thuis ook gewend was.” De bruisende woonomgeving symboliseert haar visie op het leven. “Ik leef in het hier en nu. Ik wil nog veel dingen doen. Ik zie het verhuizen naar een seniorenwoning als een nieuwe fase in mijn leven en zeker niet als laatste fase. Iedere levensfase heeft zo zijn charme en ik wil er alles uithalen.”