Gemeenschappelijke opgaven voor provincie en gemeenten in Flevoland

1. Het bieden van een gevarieerde en aantrekkelijke woningvoorraad om de aantrekkingskracht van Flevoland voor nieuwe bewoners te vergroten. Omdat de bestaande woningvoorraad in zeer korte tijd is gebouwd, en daarmee eenzijdiger en minder gevarieerd dan in andere gemeenten en regio’s in Nederland, vormt deze opgave in Flevoland een bijzondere uitdaging.
2. Zorgen voor een goede aansluiting tussen onderwijs en arbeidsmarkt om zo de arbeidsparticipatie te vergroten. De verwachte terugloop van de potentiële beroepsbevolking in de provincie en in de meeste Flevolandgemeenten bedreigt de economische ontwikkeling en kan een negatieve vestigingsplaatsfactor voor bedrijven worden.
3. Het versterken van het human capital door meer en gevarieerder onderwijs, allerlei vormen van bij- en omscholing en permanente educatie. Dit biedt ook de mogelijkheid om het onbenutte potentieel beter te benutten. Met de verwachte terugloop van de potentiële beroepsbevolking kan Flevoland zich in de nabije toekomst de luxe niet meer veroorloven om 40.000 tot 80.000 mensen en bijna 20 tot 40 procent van de beroepsbevolking langs de kant te laten staan, niet mee te laten doen en niet te benutten in economische zin.
4. Zorgen voor een goede bereikbaarheid van Flevoland om zo de aantrekkelijkheid van de regio te vergroten. De bereikbaarheid van de gemeenten en de regio wordt steeds belangrijker vanwege de omvangrijke logistieke stromen in de provincie, de geografische opschaling van het daily urban system van de inwoners en de bereikbaarheid naar en van banen. De bereikbaarheid van en naar banen is ook een belangrijk aspect van de woonaantrekkelijkheid.
5. Het transformeren, vernieuwen, innoveren en leren van elkaar in het sociale domein. De gemeenten staan voor de grote opgave om de transformatie en innovatie in het sociale domein met kracht voort te zetten. Een transformatie naar méér integraal beleid en méér samenhang op het gebied van jeugd, onderwijs, welzijn, sport, zorg, inkomensondersteuning, re-integratie en wijkaanpak. Het zoekproces naar ander beleid, andere oplossingen en anders organiseren, wordt bevorderd door pilots en experimenten en het delen van de leerervaringen met elkaar als Flevolandgemeenten.
6. Het creëren van een onderscheidend toeristisch-recreatief aanbod om zo meer bezoekers te trekken en langer vast te houden in Flevoland. Flevoland kan haar aanbod op geheel unieke wijze verder ontwikkelen: als nieuw land, met het Nationaal Park Nieuw Land, het Werelderfgoed Schokland, het industrieel erfgoed Waterloopbos, de Oostervaardersplassen, de Marker Wadden en met de zeer diverse kusten.
7. Het ontwikkelen van een divers cultureel aanbod om zo de aantrekkelijkheid van Flevoland als woongemeente te vergroten. Van alle provincies scoort Flevoland met de gebruikte indicatoren het zwakst op kunst en cultuur. Ook de grote gemeenten in de provincie scoren op de ‘regionale cultuurindex’ zeer zwak. ‘Cultuur’ is een belangrijk onderdeel van de woonaantrekkelijkheid en daarmee een belangrijke factor voor het aantrekken van nieuwe inwoners.
8. Zorg er voor dat Flevoland met ambitie, lef en daadkracht de economische kansen benut van de duurzaamheidstransitie. Flevoland heeft de ruimte, kan inzetten op zonneweiden en groen gas en de vele rechte wegen maken het relatief eenvoudig om smart mobility in te voeren. Het versneld naar Nul-op-de-Meter brengen van de naoorlogse, relatief uniforme, bestaande woningvoorraad is voor Flevoland een kans voor open doel.
9. Het bestrijden van de ondermijning. In deze opgave is de provincie Flevoland niet uniek. Wel leent het agrarisch gebied, de leegstaande agrarische opstallen, de visserij – dichtbij een belangrijke afzetmarkt, havens en een luchthaven − zich voor wietteelt, het draaien van pillen en de overslag van cocaïne.
10. Een intensievere regionale en metropolitane samenwerking. Enerzijds met de MRA (Almere en Lelystad), Veluwezoom (Zeewolde) en de regio Zwolle (Urk, Dronten en Noordoostpolder). Anderzijds ook onderling omdat er sprake is van complementariteiten tussen de gemeenten die zich lenen om meer dan tot nu toe functies en kwaliteiten aan en van elkaar te lenen. Op deze wijze is de som groter dan de afzonderlijke delen, kunnen agglomeratievoordelen behaald worden, en kan beter het hoofd geboden worden aan de gemeenschappelijke opgaven.

De gemeenschappelijke opgaven en een gezamenlijke strategische positionering kan gebruikt worden door de nieuwe Colleges in de gemeenten (2018) en door het Provinciebestuur (2019). De gemeenschappelijke opgaven kunnen ook ingebed worden in een gezamenlijke opgavegerichte agenda, de verdere uitwerking van de Omgevingsvisie en kan de Flevolandse invulling zijn van het Interbestuurlijk Programma (IBP). De gemeenschappelijke opgaven in deze rapportage sluiten aan bij vier thema’s van het Interbestuurlijk Programma (‘samen aan de slag voor het klimaat’, ‘toekomstbestendig wonen’, ‘regionale economie als versneller’ en ‘goed openbaar bestuur in een veranderende samenleving’).