Slimme maatregelen voor meer hospitaverhuur: lessen uit het buitenland

De praktijk belemmert

Hospitaverhuur klinkt gemakkelijk, maar er spelen diverse belemmeringen. Er kleeft een oubollig imago aan, iets van vroeger tijden. Er zijn meer dan voldoende kamers – 8% hoofdbewoners (kopers en huurders) zou een overtollige kamer kunnen verhuren – maar beleidsregels houden dat vaak tegen. Zowel op nationaal als lokaal niveau.

Het ministerie van VRO werkt momenteel aan enige versoepeling van wetgeving, maar uit buitenlandse voorbeelden blijkt dat er veel meer mogelijk is.

Leren uit het buitenland

Allereerst valt op dat in andere landen veel meer nadruk wordt gelegd op sociale voordelen, met name als ouderen en jongeren samenwonen. Verhuur van één kamer mag altijd, vergunningen zijn dan niet nodig en de bank mag het niet tegenhouden. Bemiddelingsorganisaties worden ondersteund. Hoofdbewoner en kamerhuurder kunnen altijd de huur opzeggen; je zit dus nooit ‘vast’ aan iemand. Sommige landen hanteren veel hogere grenzen voor belastingvrije inkomsten.  En huurinkomsten hebben nooit invloed op eventuele uitkeringen of toeslagen. En, ook interessant, omdat er nú woningnood is, zijn soms maatregelen tijdelijk ingevoerd.

Dat kan ook in Nederland

Wij zochten naar maatregelen in buurlanden die gemakkelijk ook in Nederland in te voeren zijn. In de publicatie staat waar welke maatregelen zijn. Hospitaverhuur is misschien wel de gemakkelijkste en snelste manier om meer woonruimte creeren, naast sociale voordelen. Die buitenlandse ervaringen kunnen ook Nederland helpen om op korte termijn meer woonruimte te realiseren.