Tuttels

Pieter Bregman, Algemeen directeur/bestuurder, Nijestee

De politieke trend in zorg, welzijn en onderwijs is decentralisatie. Een goede zaak, evenals zeggenschap en keuzevrijheid. In de volkshuisvesting bewegen we omgekeerd: corporaties en bewoners moeten in een strakker keurslijf. Over het nut van het eerste kun je van mening verschillen, het tweede is ronduit kwalijk. Inkomensafhankelijke huurverhoging is zo’n keurslijf. Nu de passendheidstoets eraan komt, dreigt de huursombenadering slachtoffer te worden van deze regelzucht. Dat is geen goede keuze, en wel hierom.

Wonen is lokaal. Wij Groningers ervaren geen scheefheidsprobleem. Wij bedenken geen tegenmaatregelen en hebben daar ook nooit behoefte aan gehad. Wij willen niet betutteld worden door Haagse politici met een Amsterdams referentiekader en wij willen onze huurders niet bemoederen met inkomensverklaringen. We vinden gemengde samenstelling van buurten en wijken belangrijk. Twintig jaar wijkvernieuwing stond in het teken van dat doel. En het was een groot succes, aangezien de leefbaarheid van de stad mede daardoor spectaculair is verbeterd. Arm en rijk willen samen in een buurt wonen. Dat gaan we toch niet loslaten?

Huurders kunnen prima zelf passende keuzes maken. In beperkte gevallen gaat dat mis. Daar hebben we vangnetten voor. Keuzevrijheid leidt tot geluk en persoonlijke ontwikkeling. Daarvoor moeten wij een gevarieerd aanbod van woningen hebben, met een passende huurprijs. die betaalbaar is voor de doelgroep: hoe minder huurverhoging, hoe beter.

We moeten voor bruto nationaal inkomen én bruto nationaal geluk dringend werken aan betere mobiliteit op de woningmarkt. Die is gebaat bij toegankelijkheid en ruime keuze: voldoende woningen voor een prijs die de relatieve waarde van een woning weerspiegelt. Pas dan kan overheidsbemoeienis beperkt blijven, zijn de kosten het laagst en vindt de beste allocatie van schaarse middelen plaats. Deze economische ordening remt ook uitwassen als illegale onderverhuur en woekerprijzen voor kamers. En behoedt ons voor nieuwe tuttelstappen om dit te repareren.

De huursombenadering is bij uitstek het instrument om de woningprijs beter af te stemmen op de kwaliteit. Dat is de essentie. Nu kan dat alleen bij een nieuwe verhuur, wat resulteert in grote huurprijsverschillen tussen zittende en nieuwe huurders, terwijl de woningkwaliteit vergelijkbaar is. Als we de huursombenadering gaan belasten met inkomensafhankelijke sturing verzandt het in een niet uitlegbaar en bureaucratisch instrument, waarmee de essentie ondersneeuwt. Daarbij brengen we naast de huurtoeslag een extra inkomensafhankelijke laag aan. Wie overziet het nog? Er ontstaat een financiële prikkel voor corporaties om bij voorkeur hogere inkomens te huisvesten. O nee, dat repareren we dan weer met de passendheidstoets. En als dat onvoldoende werkt, verzinnen we nog meer tuttels.

Pieter Bregman is Algemeen directeur/bestuurder bij Nijestee

Nijestee is partner van Platform31