Wil en weerzin omtrent huisvesting (lage) middeninkomens

“Wellicht moet je het daar aan de overkant eens proberen”, wordt de woningzoekende met een laag middeninkomen ingefluisterd. Maar wanneer hij het grote gebouw binnenloopt wordt hij vriendelijk door een corporatiemedewerker de deur gewezen. ‘‘Uw inkomen is te hoog dus u valt buiten onze doelgroep. Maar probeer het eens via onze achteringang: zorg dat niemand u ziet!’’ De woningzoekende loopt vertwijfeld naar de achterzijde van het gebouw, daar staat een deur op een kiertje. Boven de deur hangt een bordje: Maatwerk. “Welkom, wij kunnen u waarschijnlijk wel helpen”, lacht de corporatiemedewerker aldaar hem tegemoet.’’

Deze, theatraal omgeschreven situatie, staat symbool voor hoe een deel van de woningcorporaties omgaat met woningzoekenden met een laag middeninkomen. Veel corporaties willen deze groep wel huisvesten, maar vaak zonder dat aan de grote klok te hangen. Het gevolg? Veel woningzoekenden weten niet dat ze bij een corporatie terecht kunnen. De corporatieswebsites communiceren namelijk vaak wat anders. Daar staan de inkomensnormen beschreven waaruit blijkt dat het inkomen simpelweg te hoog is om in aanmerking te komen voor een sociale huurwoning.

Aanzuigende werking

Corporaties zijn zich bewust van het hier toepasselijke ‘wal en het schip’: deze huishoudens verdienen te veel voor een sociale huurwoning en in veel gevallen te weinig voor een koopwoning of een particuliere huurwoning. Een deel van de woningcorporaties wil deze huishoudens daarom graag helpen en binnen de wetgeving hebben alle woningcorporaties daar ook ruim de mogelijkheid toe. De ene corporatie levert daarom maatwerk: gericht op specifieke gevallen van middeninkomens die een woning zoeken. Andere woningcorporaties stellen structureel woningen beschikbaar voor huishoudens met een laag middeninkomen. Maar in beide gevallen wordt hier niet of nauwelijks over gecommuniceerd. Corporaties vrezen vaak dat ze dan veel woningzoekenden naar zich toetrekken die ze lang niet allemaal kunnen huisvesten. En daarbij: de nieuwe inschrijvingen zijn toch nog lang niet aan de beurt door de vaak lange wachtlijsten.

Communiceer!

Er is dus sprake van wil én weerzin omtrent het huisvesten van middeninkomens. Hoe dan ook is ons advies: corporaties communiceer er vooral over, ook als de regeling of het maatwerk maar voor een selecte groep geldt of als het maar een klein aantal woningen betreft. Nu weten woningzoekenden met een laag middeninkomen niet wanneer en in welke omstandigheden ze bij corporaties terecht kunnen en schrijven ze zich vaak bij voorbaat niet in. Door transparant te zijn kunnen woningzoekenden met een laag middeninkomen zelf hun kansen inschatten en beslissen of ze reageren op woningen of zich inschrijven of niet. Voor hen ook wel zo prettig en handig om via de reguliere ingang geholpen te worden in plaats van doorverwezen te worden naar de achterdeur.