Publicatie Participatie

Help mij het zelf te doen

Een pleidooi voor methodisch werken aan actief burgerschap

12 januari 2014
Actief burgerschap staat meer dan ooit in de belangstelling. Het adagium luidt: u moet meer zelf gaan doen dan u tot voor kort voor mogelijk hield. Doet u dat niet dan dreigt de zorg en meer algemeen de verzorgingsstaat onbetaalbaar te worden.

Auteur(s)

Maar wat is er nodig om deze opdracht om meer zelf te gaan doen te laten slagen? Kunnen burgers dat echt in belangrijke mate zelf of is blijvende betrokkenheid van professionals (deskundigen), gemeenten en maatschappelijke organisaties gewenst? Actief burgerschap laat in onze opinie ruimte voor de betrokkenheid van professionals, zolang deze het initiatief en de uitvoering zoveel mogelijk bij de burger laten. Maar hoe kunnen professionals laveren tussen betrokkenheid en afzijdigheid? Welke kennis is hierover beschikbaar? Wat werkt? En in hoeverre wordt hier al gebruik van gemaakt?

Het zijn vragen die de beleidsactualiteit met urgentie dicteert. Gemeenten zijn na 1 januari 2015 verantwoordelijk voor een deel van de langdurige zorg, de jeugdzorg en de zorg en activering van kwetsbare en werkloze burgers. Het betreft een ongekende decentralisatie van rijksgelden en rijksbeleid die ook nog eens met forse kortingen gepaard gaat. Gemeenten staan dan met geringere financiële budgetten voor de opgave om condities te scheppen voor een volwaardig bestaan van haar burgers. Wat kunnen gemeenten doen om actief burgerschap te laten floreren en het maatschappelijk probleemoplossend vermogen te verhogen?

Maar wat is er nodig om deze opdracht om meer zelf te gaan doen te laten slagen? Kunnen burgers dat echt in belangrijke mate zelf of is blijvende betrokkenheid van professionals (deskundigen), gemeenten en maatschappelijke organisaties gewenst? Actief burgerschap laat in onze opinie ruimte voor de betrokkenheid van professionals, zolang deze het initiatief en de uitvoering zoveel mogelijk bij de burger laten. Maar hoe kunnen professionals laveren tussen betrokkenheid en afzijdigheid? Welke kennis is hierover beschikbaar? Wat werkt? En in hoeverre wordt hier al gebruik van gemaakt?

Het zijn vragen die de beleidsactualiteit met urgentie dicteert. Gemeenten zijn na 1 januari 2015 verantwoordelijk voor een deel van de langdurige zorg, de jeugdzorg en de zorg en activering van kwetsbare en werkloze burgers. Het betreft een ongekende decentralisatie van rijksgelden en rijksbeleid die ook nog eens met forse kortingen gepaard gaat. Gemeenten staan dan met geringere financiële budgetten voor de opgave om condities te scheppen voor een volwaardig bestaan van haar burgers. Wat kunnen gemeenten doen om actief burgerschap te laten floreren en het maatschappelijk probleemoplossend vermogen te verhogen?

Help mij het zelf te doen

Het standpunt dat wij in dit essay verdedigen is tweeledig. Ten eerste verdedigen we de stelling dat actief burgerschap volgens ons niet kan floreren zonder een actieve inbreng van overheid en professionele instanties. Ten tweede is het belangrijk om bij die inbreng gebruik te maken van de toenemende kennis over ‘wat werkt’ bij de professionele begeleiding van actief burgerschap.

Help mij het zelf te doen, kan vele vormen aannemen, maar het gaat er altijd om iets aan te reiken waarmee de burger (of burgers) zoveel mogelijk op eigen kracht met zo min mogelijk professionele hulp verder kan.

Help_mij_het_zelf_te_doen

"*" geeft vereiste velden aan

Hidden
Hidden
Hidden
Pdf bestanden
Hidden

Contact

Lydia Sterrenberg 06 57 94 18 06 LinkedIn

Ontvang nieuws van Platform31

Nieuws, publicaties en bijeenkomsten van Platform31 automatisch in jouw mailbox? Meld je dan aan voor onze tweewekelijkse nieuwsbrief over actuele ontwikkelingen in stad en regio.

Bekijk al onze nieuwsbrieven en updates

"*" geeft vereiste velden aan